اعتراف به خطاها هرانسانی را بزرگ می کند

وقتی که به گناهان خودمان به خطاها و اشتباهات خودمان اعتراف می کنیم ماه به ماه و سال به سال بزرگتر می شویم و برعکس کسانی که به گناهان و خطاهای خودشان اعتراف نمی کنند ماه به ماه و سال به سال کوچک تر و پست تر و حقیر تر می گردند 

پس غرور و خودخواهی خودمان را کنار بگذاریم و اشتباهات خودمان را بپذیریم این تسلیم شدن نیست این یعنی بزرگ شدن و به کمال رسیدن و اینچنین زمینه های پیشرفت و رشد و شکوفائی ما فراهم می گردد و انسانهای بزرگ هم جذب و جلب ما می شوند و ما هم جذب و جلب دانشمندان و ثروتمندان و ستاره های محبوب پروردگار خواهیم شد پس در هر سن و در هرمقام و شرایطی هستیم خطاهای خودمان را بپذیریم 

تا سوء تفاهم هاو سوء ظن ها هم به خیر و خوبی برطرف بشوند و خداوند از ما خشنود می گردد و راهها را برای ما باز می کند کم کم به رشد و تعالی خواهیم رسید و کم کم بزرگ و بزرگ تر می گردیم این یک شبه اتفاق نمی افتد و زمان می برد 

اما عاقبت بسیار خوب و خوشی برای ما رقم خواهد زد  حتی اگر خطاهای ما به اندازه برادران یوسف باشد چنانچه اعتراف کنیم و بپذیریم باز خداوند بزرگ است و همه را می بخشد و باقی عمر را در نهایت خوشی و خرمی زندگی خواهیم کرد 

وقتی که خداوند در داستان یوسف اعتراف برادران یوسف را به نمایش می گذارد این برای ماست تا بپذیریم و اعتراف کنیم اگر طالب عشق و محبت و دوستی هستیم اگر طالب سعادت و خوشبختی هستیم باید به خطاهای خودمان هرچند هم بزرگ باشند اعتراف نمائیم 

خداوند بزرگتر از همه مشکلات می باشد پس با توکل به خداوند و به نام و به یاد خداوند برخطاهای خودمان توبه و جبران و تلافی را قرار بدهیم این فرهنگی بسیار زیباست که باید از خودمان و خانواده و دوستان و اقوام شروع کنیم یک شروع خوب می تواند ما را به سرمنزل مقصود برساند  

دانشمندان بزرگ ما در این زمینه صحبتهای زیبائی کرده اند من هم به نوبه خودم این صحبتها را تکرار می کنم و به سمع و نظر همه عزیزان می رسانم 

اعتراف به خطاها هرانسانی را بزرگ می کند (تائب) 

توبه و تلافی هرانسانی را بزرگ می کند (تائب) 

غرور و خودخواهی و اصرار و پافشاری برخطاها و کتمان حق و حقیقت هرانسانی را خوار و کوچک می گرداند (تائب)