تابان و درخشان مثل ماه همچون خورشید

ابرسج با همه روستاهای دنیا فرق دارد چون ابرسج یک عاشق دارد که دعا و آرزو می کند این روستا گلستان شود تا برای همه روستاها یک الگو شود و به همین منظور این عاشق و فداکار سی سال شبی دو سه ساعت بیشتر نخوابیده است با سحرخیزی و کوهنوردی این چراغ را تقویت و پرنور می خواهد با سحرخیزان و کوهنوردان این چراغ را تقویت و پرنور می خواهد در جذب و جلب دانشمندان و ثروتمندان و ستاره ها سخت و جان شکار فعالیت و فداکاری می کند تا سربلند شود و همه را خوشحال کند 

اگر سحرخیزان و کوهنوردان آنطور که باید و شاید عنایت و توجه و حمایت نمی کنند مشکل این عاشق فداکار نیست اگر دانشمندان و ثروتمندان و ستاره ها حمایت و همکاریشان ضعیف و یا اصلا نیست مشکل از خودشان است و به خودشان و خدای خودشان مربوط می شود 

ما بدون در نظر گرفتن هیچ کس و هیچ چیزی فقط درراه فرهنگ و ورزش همت و تلاش می کنیم و در این راه از هیچ کوششی دریغ نمی ورزیم اگر دیگران در حمایت و همکاری از حداقل ها دریغ می ورزند این دیگر به خودشان مربوط می شود و دلایل و توجیهاتی که صددرصد موجه نیست دارد 

چون خداوند حمایت و عنایت و همکاری از فداکاران را واجب و لازم کرده است و یک روز می پرسد و سوال می کند و البته خشم و غضبش را هم نشان خواهد داد پس از همین حالا به فکر نگاه تند خداوند باشیم و درنظر بگیریم 

مبادا یک روز خداوند به خاطر بی تفاوتی ها و بی توجهی های ما نسبت به عاشقان و فداکاران تلافی کند و نگاه لطف و عنایتش را از ما دریغ بورزد خداوند نسبت به کسانی که رحم و غیرت و خجالت ندارند سخت خواهد گرفت 

قدر خورشیدهای درخشان و ماه های تابان را بیشتر بدانیم بهتر صبر و شکر کنیم تا خداوند دلهایمان را شاد گرداند  

صخا ریشه درکوهنوردی و سحرخیزی زده است داستان صخا را به گوش سحرخیزان و کوهنوردان توانا برسانیم (تائب) 

ما آن درختی هستیم که انسانهاو حیوانات از میوه و برگهایمان استفاده می کنند  (تائب) 

این عاشق با سحرخیزی و کوهنوردی دلش دریاست و قلبش شیرشده است انگار نه انگار که مردم درباره اش چه می گویند انگار نه انگار که در نظر خیلی ها مثل دیوانه ها زحمت می کشد انگار نه انگار که هیچ کس قدر انسانیت و شرافت را نمی داند او هست و خدای خودش انگار نه انگار که خداهم امتحاناتش سخت و جان شکار است انگار نه انگار که خداوند از فشار بی حد برفداکاران لذت می برد و به فرشتگانش افتخار می کند 

او برایش خشنودی خداوند مهم است به اینهمه جوروجفا توجهی ندارد به اینهمه سرزنش و گلایه و طعنه ها توجهی ندارد با قرض الحسنه و خیریه صخا شاهکار کرده است انگار نه انگار که معوقات اعتبار و آبرویش را می برند او به خدا فکر می کند که فرموده است اجر هیچ یک از نیکوکاران ضایع نمی شود و خودش پشتیبان نیکوکاران است تائب فقط به همین ها فکر می کند تا بزودی وعده های خداوند محقق و حتمی شود 

تائب به جوروجفائی که یعقوب نبی و یوسف متحمل شدند فکر می کند تا آرام بگیرد تا راحت و آسان ادامه بدهد به روزی می اندیشد که دستهای غیب خداوند از آستین عزیز مصر بیرون آمد برای همین سختی ها در نظرش شیرین و قابل تحمل هستند 

به تقلید از یوسف صدیق رنج چاه و زندان را تحمل کنیم و باکی نداشته باشیم که برادران چه کردند بخیلان و هوسبازان چه کردند خدا همه را دیده و فهمیده است زیبا تحمل کن قشنگ صبر و شکر کن تا رضایت خداوند صددرصد جلب شود (تائب)