رنج و آزار دادن نیکوکاران

اجر و پاداش نیکوکاران برخداست وقتی حضرت یوسف بی گناه و بی خبر از همه جا برای تفریح و گردش با برادران خودش به صحرا می رفت همینکه متوجه موضوع شد که همه آن حرفها و سخنها که به یعقوب نبی گفته بودند دروغ و مکر و فریب بوده است چه حالی پیدا کرد 

کسی که اصلا انتظار یک سرسوزن بی مهری و بدی را نداشت آنهم از جائیکه اصلا فکرش را نمی کرد از سوی عزیزانش پاره های تنش بچه های پیغمبرخدا و بعد هم بخاطر پاکی و صداقت و ایمان آرزوی زندان کرد و سالها درد و رنج زندان را کشید 

اینجا بود که خداوند فرمود اجر نیکوکاران را هرگز ضایع نخواهد کرد و عذاب و قهر و غضب خداوند شامل حال دشمنان نیکوکاران و یاران شیطان خواهد شد 

با این تفاسیر هیچ انسانی با بخل و کینه و شیطنت خشم و غضب خدا را برخودش واجب نخواهد کرد اگر چنین کند باید مردم اورا به چشم یک روانی و یک بی دین ببینند سلامت و وجدان بیدار هرگز به انسان اجازه نمی دهد در کارهای بد شرکت کنیم و از همه مهمتر در عصیان و گناه چندین نفر شریک و یار گردیم و حق مظلومان را ناجوانمردانه و آشکارا پایمال نمائیم 

و برنیکوکاران ترس و وحشت و استرس و اضطراب وارد نمائیم این بدوراز شرافت و انسانیت است 

خواهش ها و التماسها فایده نداشته باشد و ارزشی قائل نشویم این بدور از انسانیت و شرافت است 

رنج و آزار دادن نیکوکاران در هیچ دین و مذهبی تائید نمی شود و محکوم است 

تائب یکی از نیکوکاران است که سالها در شکنجه و عذاب نیکوکاری کرد و صبر و شکر جمیل نمود و سالها از خداوند حمایت و یاری خواست سی سال شبی دو سه ساعت خوابید و از رنج و آزار ناجوانمردان و مغرضان و مغروران و منفوران به خداوند پناه برد 

و فریادش را در جهان در قالب قرض الحسنه و خیریه بلند کرد تا به گوش ابرمردان دنیا برساند و بدینوسیله از خداوند طلب حمایت و همکاری نمود با این صدائی که خداوند در قالب صخا به او داد تا خداپسندانه فریاد بزند 

صخا خدمتی همراه با صداقت و ایمان می باشد   تائب فداکاری کردشما هم همکاری کنید 

پیامبر پدر را قبل از تولدشان از دست دادند!! و مادرشان را در پنج سالگی !

هنگام دعوت به اسلام حتی عموی پیامبر به نام ابولهب دنبال ایشان راه می رفت و هر قومی را ایشان دعوت می کردند ابولهب  می گفت من عموی ایشانم او دیوانه است ساحر و جادوگر است، به حرفش گوش ندهید. می گفتند وقتی عموی شما حرفتان را قبول نمی کند انتظار دارید ما باور کنیم؟!

یاران ایشان زیر شکنجه مشرکین یا تحت تعقیب بودند.

بقدری تهدید شدید شد که با توصیه ابوطالب ، مسلمانان در شعب ابوطالب پناه گرفتند، چهار سال محاصره اقتصادی شدید در یک دره!!! اتفاق افتاد فقط گاهی با چند شتر به داخل دره کمک می رسید .

اگر اندکی کشت و زرع داخل شعب ابوطالب وجود داشت، برای خوراک اهالی همان محل بود و خانه روستایی اگر بود برای کشاورزان همان منطقه بود و برای مسلمینی که پناه به آن جا آوردند مسکن و غذایی نبود، گرسنگی گاهی فوق العاده فشار می آورد، تغذیه از خارج دره نمی رسید، تحمل این وضع خصوصا برای بچه ها مشکل بود. مشرکین دست از محاصره بر نداشتند خداوند هم بعد از چهارسال آبدیده شدن مسلمین در تنگناها، بالاخره به یاری مسلمین شتافت!! و تنها با موریانه ای قرارداد مشرکین را که در چند لایه پیچیده و مهر و موم بود از بین برد!!

بسیاری از پیروان ایشان مجبور شدند در این چند سال برای حفظ عقیده خود شبانه از شهر خود به حبشه گریخته و به یک حکومت مسیحی پناهنده شوند.

بقیه هم در فرصت های بعدی به مدینه گریختند. افرادی که به حبشه یا مدینه فرار می کردند خانه و باغ و اموالشان بوسیله مردم مکه مصادره می شد . آوارگان، نگاهشان به پیامبر بود که برای آنها چاره ای بیندیشد ، مشکل زندگی و در حال فرار و تحت تعقیب بودن پیامبر یک طرف ، انتظارات صحابه و پیروان ایشان هم برای رهایی از آوارگی و تنگدستی یک طرف!

سیزده سال در مکه با این وضع گذشت، مشرکین از پا ننشستند، نقشه ترور کشیدند ، شبانه ریختند که ایشان را به قتل برسانند ولی پیامبر با راهنمایی جبرئیل، نجات یافتند.

به مدینه هم که مهاجرت کردند برای حفظ  شهر تازه مسلمین از شر مهاجمین، لااقل 10 جنگ یا تعقیب و گریز بزرگ داشتند. که هر کدام هم چندماه پس لرزه داشت!

به عبارت دیگر آب خوش در 23 سال رسالت پیامبراز گلوی ایشان پائین نرفت!!

نوبت به امام علی علیه السلام که رسید مشکلات و موانع کم نشد ، ایشان و امام های بعد با سخت ترین وضع زندگی کردند، در کشور اسلامی با دستور حاکم مسلمان!! یا به شهادت رسیدند، یا در زندان یا تحت نظر و کنترل ، منازلشان محاصره توسط جاسوسان و خبر چینان! زمانی هم که نمی توانستند حتی امام محاصره شده را تحمل کنند اورا شهید می کردند.

اینک مائیم و حفظ این اسلام، که از صدها مانع گذشته تا به دست ما رسیده، ای کاش رو سفید شویم.